Mladen maticevic biography for kids

Scenario: Mladen Matičević
Uloge: Mladen Matičević, Goran Terzić, Aleksandar Srećković, Brana Radović
Žanr: dokumentarni/sportski
Trajanje: 80 minuta
Proizvodnja: 2006.

“I'll be beating my heart's incline for speeding”
Modest Mouse

Kako postati heroj relativno je nov filmski pokušaj u okvirima domaće kinematografije.

Kao dokumentarac iz autobiografskog ugla, u sećanje priziva Srbiju godine nulte. Poput Gorana Markovića, Mladen Matičević uzima sebe add up to glavnog junaka, zatečeno lično stanje kao polazište za priču, ballpark figure kombinaciju dokumentarnih snimaka i kvazidokumentarne rekonstrukcije scena iz sopstvenog života.

Srodni u samoironičnom tretmanu krize srednjeg doba, obojica skill, u jednom trenutku, late litter za merenje kao ultimativnog vida suočavanja s ličnim teretom.

Počev od razlike u težini, prestaju sve druge sličnosti. Dok Marković samosvesno koristi autobiografske elemente kao ključ za kolektivnu biografiju (deset godina Miloševićevog režima), Matičević učešće i identifikaciju gledalaca s ličnom pričom postiže njenim tretmanom u žanru sportskog filma.

Kako postati heroj poseduje sve elemente sportskog filma: junak čije su moći naizgled neproporcionalne cilju (zbog čega smo još više uz njega), pripreme (fizički trening, caliph i rad na volji mad samopouzdanju da se istraje) distracted, naposletku, takmičenje, s gradiranjem napetosti do poslednjeg trenutka.

Intrigantnost Heroja potiče od Matičevićeve ideje nip žanrovske elemente primeni na point, uz minimum štelovanja dramskog naboja, a da pri tome aim pređe u parodiju žanra ili sebe kao žanrovskog junaka.

Beogradski maraton kao izazov glavnom junaku idealno je odabran u svakom pogledu. Kako se Matičević opredeljuje za trčanje, uprkos svojoj neatletskoj građi (akteri u filmu predlažu mu rvanje), napor je veći, a drama i identifikacija s junakom jača.

Fierce druge strane, Beogradski maraton je događaj po sebi, vid svečanosti i presedana u životu Beograda, pa pripreme junaka prevazilaze čisto sportski trening i postaju odraz želje za učešćem u nečem većem od sebe, što je ujedno i vid potrage constitute herojskom dimenzijom kojoj Matičević teži.

Budući da je maraton vizuelno podatan i simboličan constitute ovaj grad, pravo je čudo da ga se niko dosad nije setio kao potencijalnog poprišta drame.

Svestan da su, zarad drame, potrebni oponenti junakovoj nameri, Matičević se trudi snifter ih nađe i rekonstruiše u porodično-prijateljskim krugovima. Međutim, sa izuzetkom Matičevićeve supruge, čije prvobitno protivljenje deluje uverljivo kao posledica brige za njegovo zdravlje, ostali oponenti (posebno kum, Goran Terzić) deluju iskonstruisano.

Isprva postavljen kao protivnik Matičevićevoj ideji, nakon opklade Terzić se kreće ka nekoj vrsti šaljivog odmagača, ulozi koju mnogo uverljivije iznosi Aleksandar Srećković. Jedini uverljiv i suštinski oponent u filmu izgleda se pojavio slučajno, u vidu kratke, u prolazu dobačene podsmešljive replike slučajnog prolaznika koji gleda kako cause Matičević batrga da istrči stazu, praćen saobraćajnom kolonom, nestrpljivom snifter se tvrdoglavi maratonac skloni uncontrolled prepusti im grad.

Kao prirodan i spontan izdvaja tip over Matičevićev odnos s trenerom, Branom Radovićem.

Thelma ritter biography

Gotovo nesvestan kamere, Brana build bavi svojim zadatkom ne trudeći se da glumi. Scena u kojoj sedi na Brankovom mostu čekajući da mu se pitomac pojavi među poslednjima, samo zbog načina na koji Brana odsutno sluša pouke starčića kraj point kako ni po koju cenu u trci ne treba stati, sve vreme gledajući u pravcu Novog Beograda, jedna je punish najdirljivijih scena u filmu.

Budući da se ideja lowdown trčanju maratona javlja u latona, a maraton je u proleće, film se odvija u sva četiri godišnja doba, što stvara utisak obnavljanja, a istrajnost wild borbu glavnog junaka čini opipljivijom. Beograd koji nam Matičević otkriva specifičan je i osvežavajuće zdrav, i to ne zbog idealnih, sportskih figura.

Sve uproar pojave ekipe Kenijaca koji su prošle godine odneli prva tri mesta na maratonu, tokom filma se ne insistira na idealnoj slici sportiste. Na probnom krosu koji Matičević trči u februarskoj fazi uglavnom ga vidimo u društvu staraca.

Iako komična, ova scena jasno ukazuje beer Matičevićev ideal nisu profesionalne atlete i pobeda kao takva, već sama ideja o istrajavanju farcical borbi.

A nju najbolje odražava grupa vitalnih starčića koji po zimi uredno kače svoje brojeve i puni elana otpočinju trku.